Adi - The Month of Devi

When we talk about “feminine,” it is not about being female. Being female is a very bodily thing. Being feminine is not of the body, it is much more than that. This is a culture that has greatly celebrated the feminine. At the same time, this is also a culture which has seen a terrible exploitation of the feminine. The basis of this culture is in celebration of the feminine, but slowly the culture evolved into an exploitation of the feminine.

The original word to describe the feminine was “re.” The word “re” refers to the Mother Goddess of the existence and is the basis of the more recent word “stree.” “Stree” literally means a woman. The word “re” means movement, possibility, or energy.

In terms of creation, how did the feminine happen, first of all? The story goes like this. The forces which were detrimental to the existence rose and started threatening the very existence which was still in an infant state. So the three main gods, Brahma, Vishnu and Mahesh, met. These three gods signify three different qualities. Today, according to modern physical sciences, it is clearly understood that the proton, neutron and electron are the basic building blocks for the existence. They are in place the way they are, and they are in movement. The dynamism in them is only because of an electrical charge which is outside of these three forces. Without that electrical or electromagnetic charge, these three cannot be in any state of dynamism. Without the dynamic movement of these three, there is no such thing as creation.

It is this aspect of science that the story is trying to propound in a very dialectical way. It says that these three gods met because the forces of destruction had risen, and they did not know how to handle it. They had three stellar qualities within them, but they found these three qualities were not enough. They understood that a combination of these three qualities was needed. So all of them exhaled powerfully, letting out the best of what they were. This exhalation from these three forces merged and became the feminine, or the Devi. The word “Devi” comes from the word “Dev.” “Dev” means “the space.” So Devi is not a particle – she is the space which holds the three fundamental forces in the existence. It is this that we refer to as “De-vi.”
So, Yogis, do your most to receive the grace of Devi this month !! Hail Devi !! Jai Devi !!!!

சூர்ய க்ரியா - சூர்ய நமஸ்காரம்

‘ஹ’ என்றால் சூரியன், ‘ட’ என்றால் சந்திரன். சூரியனும், சந்திரனும் இல்லாமல் ஹடயோகா இல்லை. சூரிய நமஸ்காரத்தைப் போலவே இருக்கும் சூரியன் சம்பந்தப்பட்ட ஒருவகையான பயிற்சி ‘சூரியக் கிரியா’. அதில் குறிப்பிட்ட வகையான சுவாசமும், சக்தியை ஆற்றல் மிக்க வழியில் தூண்டுவதும் நிகழும். சூரிய நமஸ்காரத்தில் இருக்கும் ஆசனங்களை நீங்கள் ஒரு வகையில் செய்தால் அவை தயார்படுத்தும் தன்மை உடையவை அல்லது இன்னொரு வகையில் செய்தால் ஈட, பிங்கல நாடிகள் * இடையே ஒரு சமநிலையை ஏற்படுத்தக் கூடியவை. பெரும்பாலும் இது சூரிய நமஸ்காரம் என்றே அழைக்கப்படுகிறது, ஏனென்றால் அது முக்கியமாக சோலார் ப்ளக்ஸைத்(நெஞ்சுக் குழிப் பகுதி) தூண்டுகிறது. ‘சமத் ப்ராணா’ அல்லது உடலில் இருக்கும் சூரிய வெப்பத்தை இந்தப் பயிற்சி  உயர்த்துகிறது. ‘சூரியன்’ என்று நாம் சொல்வதை வெறும் ஒரு குறியீடாக மட்டும் சொல்லவில்லை. இந்த பூமியில் நீங்கள் உணரும் அத்தனை வெப்பமும் அடிப்படையில் சூரியனிடமிருந்துதான் வருகிறது –அதுதான் சேமித்து வைக்கப்பட்டு, பல வழிகளிலும் வெளியிடப்படுகிறது. சூரிய வெப்பத்தினால் சுடப்படுவதால்தான் ஹைட்ரோ கார்பன்கள் உருவாகின்றன. ஒரு மரத்துண்டை எடுத்து நீங்கள் எரித்தால், அது சூரிய சக்தியைத்தான் வெளியிடுகிறது. சூரிய சக்தியை நீக்கிவிட்டால், ஒட்டுமொத்த பூமியும் பனிக்கட்டியாக உறைந்துவிடும்.

சூரிய சக்தியால்தான் எல்லாம் நடக்கின்றன. அணுவைப் பிளப்பது மட்டும் ஒரு விதிவிலக்காக இருக்கலாம். இந்த செயல் சூரியத் தன்மை உடையது அல்ல, அதனால்தான் அது அத்தனை திறன் மிக்கதாக, ஆபத்தானதாகக் கருதப்படுகிறது, ஏனென்றால், அணுவைப் பிளப்பதற்கு நீங்கள் இந்த பூமியின் பொதுவான சக்தி ஆதாரமான சூரியனைப் பயன்படுத்துவதில்லை. நம்முடைய உடல் அமைப்புகளில் கூட சூரியத் தன்மையைத்  தூண்டினால், அது  பிரகாசமாக ஒளிரத் துவங்குகிறது. மேலும் உங்கள் சுவாசப் பாதையில் மட்டுமல்லாமல், உடலின் பிற பாகங்கள்  மற்றும் அதிகப்படியான சளி போன்ற உங்களது குறிப்பிட்ட சில பிரச்சனைகள் நீங்கி உடல் சமநிலை அடைய முடியும்.

அனைத்துமே சூரிய சக்தியால்தான் இயங்குகின்றன. நாம் நிலக்கரி அல்லது எரிவாயுவிலிருந்து மின்சாரத்தை உருவாக்குவதாக நினைத்தாலும், அனைத்துமே உங்களுடைய உடல் ஆரோக்கியத்தைப் பற்றி மட்டுமல்லாமல் உங்களைப் பற்றிய நிறைய விஷயங்களையும் தீர்மானிக்கிறது. உங்களுக்குள் எத்தனை சூரிய சக்தி இருக்கிறது என்பதைப் பொறுத்துதான் உங்கள் உடல் ஆரோக்கியம், மன ஆரோக்கியம், ஆன்மீக வாய்ப்புகள் அனைத்தும் தீர்மானிக்கப்படுகின்றன. வேறு வார்த்தைகளில் சொன்னால், உங்கள் சுரப்பிகளின் சுரப்புகள் எத்தனை சமநிலையோடு இருக்கின்றன என்பதைப் பொறுத்து அவை தீர்மானிக்கப்படுகின்றன. உங்களது சுரப்பிகளின் சுரப்புகள் சற்றே சமநிலை தவறியிருந்தாலும், தியானத்தை விடுங்கள், வெறுமனே உட்கார்ந்து, கவனிப்பது கூட மிகவும் கடினமாகிவிடும். உடலின் ரசாயனங்கள் தாறுமாறாகிவிடுவதால், நீங்கள் பித்துபிடித்ததைப் போல உணர்வீர்கள். சுரப்பிகளில் சமநிலையைக் கொண்டு வருவதற்கு சூரிய நமஸ்காரம் மிக எளிமையான, மிகச் சிறப்பான சாதனாக்களில் ஒன்று.சூரிய நமஸ்காரம் செய்பவர்களுக்கு சுரப்பிகளின் சுரப்புகளும், சளியின் அளவும் மிகச் சுலபமாக சமநிலை அடைந்து, நல்ல நிலையில் இருக்கும்.

சூரியக் கிரியாவை பெரும்பான்மை மக்களுக்குக் கற்றுத் தரத் தீர்மானிக்கப்பட்டபோது, அது சூரிய நமஸ்காரமாக சுருங்கிவிட்டது. சூரியக் கிரியாவை பொதுமக்களில் பெரும்பான்மையினருக்குக் கற்றுக் கொடுக்க தீர்மானிக்கும்போது, அவர்கள் செய்வதை தொடர்ச்சியாக கண்காணிப்பதோ அல்லது தவறுகள் இருந்தால் திருத்துவதோ மிகவும் கடினம் என்பதால், அதிலிருக்கும் சக்தி வாய்ந்த அம்சங்களை எடுத்துவிட வேண்டியதாகி . ஏனென்றால் சக்தி வாய்ந்த அம்சங்களை மக்கள் தவறாகச் செய்யும் வாய்ப்பு இருக்கிறது. அப்படிச் செய்தால் அது கெடுதல் விளைவிக்கும். எனவே அதை சற்று நீக்கிச் செய்யும்போது, அதை அதிகமானவர்கள் பயன்படுத்த முடியும். பிறகு தொடர்ச்சியாகக் கண்காணிக்கத் தேவையில்லாமல் அதை அதிக எண்ணிக்கையில் கற்றுத் தர முடியும். அதனால் அது அதிகமாக நடைமுறைக்குச் சாத்தியமாகிறது. ஆனால் ஒரு குறிப்பிட்ட வட்டத்துக்குள் மக்கள் இதைச் செய்யும்போது, அதை சுலபமாக கண்காணிக்க முடியும்போது, அதை நாம் முற்றிலும் வித்தியாசமான வழியில் செய்ய முடியும்.

உங்கள் அமைப்புகளை இந்தப் பிரபஞ்சத்தின் வடிவத்துக்கு இசைவாக ஒழுங்குபடுத்துவதற்கு, நீங்கள் ஒரு சரியான வடிவம் பெறுவதற்கு ஹடயோகா ஒரு வழி. அப்போது நீங்கள் பிரபஞ்ச வடிவத்தின் பிரதிபிம்பம் ஆகிவிடுவீர்கள். இதை மிகவும் கவனமாகச் செய்ய வேண்டும். பிரபஞ்ச வடிவத்துக்கு வெகு தொலைவில் நீங்கள் இருந்தால் எந்தப் பிரச்சனையும் இல்லை. ஆனால் அதற்கு நெருக்கமாக நீங்கள் செல்லும்போது, ஹடயோகாவை எப்படிச் செய்கிறீர்கள் என்பதில் அதிக கவனத்துடன் இருக்க வேண்டும். உங்கள் பயிற்சி மிகவும் சக்தி வாய்ந்ததாக இருக்க வேண்டுமானால், அதை துல்லியமாகச் செய்கிறீர்களா என்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்வதில் அதிக கவனமாக இருக்க வேண்டும், இல்லையேல் வேறு பல விஷயங்கள் நடந்துவிடும். சூரியக் கிரியாவை எப்படிப் பயன்படுத்துவது என்று உங்களுக்குத் தெரிந்துவிட்டால், அது அளவில்லாத சாத்தியங்களை வழங்கும்.

உள்ளுக்குள் சூரிய சக்தியை தூண்டுவதற்காக, கிரியாக்களும், ஆசனங்களும் பல்வேறு பரிமாணங்களில், ஆதியோகியின் ( உலகின் முதல் குரு ) காலத்திலிருந்தே செய்து வரப்பட்டுள்ளன. ஆதியோகி, உடலின் சூரியனை தூண்டிவிடுவதற்காக பலவிதமான ஆசனங்களை, அதற்கான வழிமுறைகளை தானே கற்பித்திருக்கிறார். மஹாபாரதத்தில் கூட கிருஷ்ணர், சூரியனை வழிபட்டு வந்ததாக சொல்லப்பட்டுள்ளது. தினமும் காலையில் சூரியன் உதிக்கும்போது அவர் சூரியனுக்கு நன்றி செலுத்தி, அதனுடைய வழிகாட்டுதலை வேண்டி நிற்பதை ஒரு விசித்திரமான செய்முறை என்று யாரோ சொல்லியிருக்கிறார்கள். கிருஷ்ணரே ஒருவகையான சூரியக் கிரியாவை செய்து வந்தார். 

தற்காலத்தில் ஹடயோகா பல  விசித்திரமான வடிவங்களையெல்லாம் பெற்றுவிட்டது. பழங்காலத்தில் யோகா எப்படி இருந்ததோ அந்த வடிவத்துக்கே அதைக் கொண்டு வர வேண்டியது மிகவும் முக்கியம். எனவே நாம் செய்ய வேண்டிய இன்னொரு வேலையாக அது ஆகிவிட்டது. ஹட யோகாவை ஒருவருக்கு கற்றுத் தருவதற்கு மிகப் பெரிய முயற்சி தேவைப்படுகிறது. இது தன்னளவில் ஒரு முழுமையான ஆன்மீக செயல்பாடாக இருக்க முடியும். நீங்கள் இந்த ஒரு விஷயத்தை மட்டும் சரியாகச் செய்து வந்தால், அது போதும்.

*இடது, வலது சக்தித் தடங்கள்.

Shifting to Dakshinayana

Last month the summer solstice took place, which in the yogic culture is seen as the beginning of Dakshinayana or the Sun’s southern run.

In the yogic culture, the summer solstice which falls in the month of June marks the beginning of Dakshinayana, which means in the Earth’s sky, the Sun begins to trace a southward movement in the northern hemisphere of the planet. Similarly, the winter solstice which falls in the month of December marks the beginning of Uttarayana or the northern run of the Sun. The half of the year from the beginning of Uttarayana in December to the beginning of Dakshinayana in June is known as Gnana pada. The other half of the year from the beginning of Dakshinayana to the beginning of Uttarayana is known as theSadhana pada. In terms of sadhana, Dakshinayana is for purification, Uttarayana is for enlightenment.

The change in the Sun’s relationship with the planet has a significant impact on the lives of people, particularly for those who inhabit the region of the earth between eighteen degrees to forty-eight degrees north latitude, because this part of the earth gets the maximum impact in this shifting. A human being cannot escape anything that happens to the planet – I am not talking in environmental terms – because what you call as “myself” is just a piece of this planet, and a more sensitive and far more receptive part of the planet than what is there as earth. So whatever happens to the planet will happen a thousand-fold more within the human system. It is just that it takes some sensitivity and receptivity to experience it and make use of it.

Many people are making use of it in unconscious ways, not knowing what they are doing. Unconsciously, on certain days they behave in a certain way. Every human being, no matter what level of competency he has reached in his life, either a great athlete or an artist or a musician or a politician or an intellectual, whatever he may be, will for some unknown reason seem to function better on certain days and certain times. And for some unknown reason he does not seem to do the same things as well on another day. This is not just about you. The whole dynamics of the planet and the system is working upon you.

In the northern hemisphere of the planet, Uttarayana is the time of fulfillment, Dakshinayana is the time of receptivity. They are also understood as – the first six months from January to June are masculine in nature, and the duration of the southern run is the feminine phase of the Earth. The earth changing her fabric from being masculine to feminine is very significant for a sadhakabecause we are moving into the six months of sadhana phase where receptivity is good.

So Uttarayana and Dakshinayana have a significant impact on how the human system functions. Accordingly, spiritual aspirants shift their tone of activity – when the sun is in the northern run they are one way, when it moves to the southern dimension they are in a different way. During the southern run, what is below the Anahata chakra can be purified very easily. During the northern run, what is above the Anahata can be worked much more easily. If you look at the chakras as two different dimensions, the lower ones, the Manipuraka, theSvadhishthana, and Muladhara are more concerned in keeping the body stable, rooted. These are the earth qualities. They pull you to the Earth. The more you ascribe your energies to these three centers, the more your qualities will become earthy and in the grip of nature. The upper ones, the Vishuddhi, Agna, and Sahasrar are three centers which are always taking you away. If your energies become dominant in these centers, it is pulling you away from Earth. These centers make you open to another force which we normally refer to as Grace – it is always trying to take you away from Earth. So between the first three and the last three, the first three are pulling you towards the Earth, the last three are pulling you away from the Earth. Anahata is a balance between the two.

The human body, if brought to a certain level of intensity and sensitivity, is a cosmos by itself. Everything that happens in the external sphere, in a subtle way, manifests in the body. It is happening to everybody, it is just that most people do not notice this. But a more organized and purposeful rearrangement of the human mechanism could be done if one becomes conscious of the external movement and aligns that with the movement that is happening within the human system. If you want this body of flesh and bone to imbibe the nature of the cosmic body, understanding and being in tune with this movement of Uttarayana and Dakshinayana is very essential.

புராதன கோவில்களின் விஞ்ஞானம்

இந்திய சமூகங்களில், கோவில்கள் எப்பொழுதுமே ஒரு முக்கிய பங்கை வகித்திருக்கின்றன. கல்வி, கலை மற்றும் கலாச்சார குவிப்பு மையங்களாக மட்டுமல்லாமல் மிகவும் சக்தி வாய்ந்த மையங்களாக செயல்பட்டுள்ளன. எனவே புராதனக் கோவில்கள் வழிபாட்டுக்காக அல்லாமல் சக்தியின் கருவறையாகவே அமைக்கப்பட்டன. விருப்பத்துடனும், ஏற்றுக் கொள்ளும் தன்மையுடனும் இருந்தால், ஒருவர், தன்னை மிகவும் ஆழமான வழிகளில் மாற்றிக் கொள்ள முடியும்.

இந்த கோயில்களின் வடிவமைப்பும் கட்டுமானமும் மிகவும் நுணுக்கமாகவும் சிக்கலான கணக்குகளுடனும் கட்டப்பட்டுள்ளன. இந்த கோவில்களின் அடிப்படை வடிவமைப்பானது, கோவில் பரிக்ரமா, கோவிலின் கர்ப்பக்கிருகம், கடவுளின் உருவச்சிலையில் உள்ள முத்ரா, பிரதிஷ்டைக்காக பயன்படுத்தப்பட்ட மந்திரங்கள் இவையனைத்தையும் பொறுத்து அமைகிறது.

ஒவ்வொரு மனிதருக்குள்ளும் உள்ள உள் சக்திகளின் ஆழமான புரிந்து கொள்ளுதலை அடிப்படையாகக் கொண்டு, உள்நிலை மாற்றத்திற்கு உபயோகப்படும் மிகவும் சக்தி வாய்ந்த இடமாக, இந்த கோவில்கள் கட்டப்பட்டுள்ளன. உதாரணத்திற்கு, தற்பொழுது கூட இந்திய கலாச்சாரங்களில் கோவிலுக்குள் சென்றால், சிறிதளவு நேரமாவது அமைதியாக உட்கார்ந்து விட்டு செல்வது என்பது வழக்கமாக உள்ளது. வழிபாடுகளும், பிரார்த்தனைகளும் கூட அவ்வளவு முக்கியமாக கருதப்படவில்லை. ஆனால் ஒருவர் சிறிது நேரமாவது கோயிலுக்குள் உட்காராமல் போய்விட்டால் அது பலனற்றதாக கருதப்பட்டது.

இது எதற்காக என்றால், கோயில்கள் எல்லாம் சக்தியை நிரப்பிக் கொள்ளும் இடங்களாகக் கட்டப்பட்டுள்ளன. அவ்வப்போது மக்கள் இங்கு வந்து தங்கள் உள்சக்தி நிலையை பெருக்கிக் கொள்ளலாம். மக்கள் தினமும் காலையில் தங்கள் வேலைகளை ஆரம்பிக்கும் முன் கோயிலுக்குச் செல்வார்கள். இதனால் தங்கள் வாழ்க்கையை அதிக சமநிலையுடனும், ஆழத்துடனும் அவர்கள் எதிர்கொள்ள முடியும்.

காலம் செல்ல செல்ல இந்த கோயில்களுக்குப் பின்னே உள்ள அறிவியலைப் புரிந்து கொள்ளாமல் வெறும் சடங்குகளையும், பாரம்பரியத்தையும் மட்டுமே பார்த்தார்கள். அதனால் தற்போது கோவில்கள் வெறும் பிரார்த்தனைக் கூடங்கள் ஆகிவிட்டன. இந்த ஆழமான விஞ்ஞானத்தைப் புரிந்து, இதைத் திரும்பவும் உயிர்ப்பிப்பது நமது கடமையும் பொறுப்புமாகும்.

Science behind breathing

• 

  Breath is the thread which ties you to the body. If  your breath has been taken away, you and your body will fall apart. It is the breath that has tied you to the body. What you call as your body and what you call as “me” have been tied together with breath. And this breath decides many aspects of who you are right now.
  For different levels of thought and emotion that you go through, your breath takes on different types of patterns. If you are angry, you will breathe one way. You are peaceful, you breathe another way. You are happy, you breathe another way. You are sad, you will breathe another way. Have you noticed this?
  Based on this, conversely, is the science of pranayama and kriya: by consciously breathing in a particular way, the very way you think, feel, understand and experience life can be changed.
  This breath can be used in so many ways as a tool to do other things with the body and the mind. You will see with every Kriyas, we are using a simple process of breath, but the kriya itself is not in the breath. The breath is just a tool. The breath is an induction, but what happens is not about the breath.
  Whichever way you breathe, that is the way you think. Whichever way you think, that is the way you breathe. Your whole life, your whole unconscious mind is written into your breath. If you just read your breath, your past, present and future is written there, in the way you breathe.
  Once you realize this, life becomes very different. It needs to be known experientially; it is not something that you can propound. If you know the bliss of simply sitting here, the blissfulness of just being able to simply sit here, not thinking anything, not doing anything, simply sitting here, just being life, then life would be very different.
  In a way, what this means is… Today, there is scientific proof that without taking a drop of alcohol, without taking any substance you can simply sit here and get drugged or stoned or drunk by yourself – no hangover. If you are aware in a certain way, you can activate the system in such a way that if you sit here, it is an enormous pleasure. Once simply sitting and breathing is such a great pleasure, you will become very genial, flexible, wonderful – because all the time you are in a great state within yourself. The mind becomes sharper than ever before.

Accepting the death of a loved one

There was a woman named Kisagotami. She came from a poor family, but married a wealthy man. This man saw the love and kindness in her heart, so despite his family's rejection of her, he married her. It was only when she bore a son that his family began to treat her with any kindness.

But one day, this son died when he was just a small child. Kisagotami was overwhelmed with grief and despair, so she carried the boy's body and went from house to house, asking anyone she could find for medicine to bring her boy back to life. People laughed at her. "He is dead!" they would say. Others took pity, but no one could help. But she kept on asking and asking.

Finally, a wise man saw the depth of despair in her eyes and said, "Go and see the Buddha. He has the medicine you need." So Kisagotami took her boy and ran to the Buddha and begged, "Please give me a medicine to bring my boy back to life!" The Buddha looked at her and said, "Go into town and find a few mustard seeds, I will bring your boy back to life." Kisagotami was overjoyed. "Mustard seeds! They will be easy to find. Every home has mustard seeds!" Then the Buddha said, "But the seeds must come from a home which has not known death."

So Kisagotami went to the first house she could find and, still carrying the body of her child, asked for the seeds to cure her son. The woman at the door gladly offered the seeds, but when the time came for Kisagotami to ask if there had been any deaths in the house, the woman replied sadly, "Oh yes. There have been many, many deaths." So Kisagotami went to the second house. But this home was also not free from the death of loved ones. So she went to the third house and the fourth house, and many others, and listened to the stories of sons and daughters who had died, husbands, wives, parents and grandparents who had died. Not one house did not know death.

After hearing all of these stories and sharing her own grief, she came to realize the commonality of death; that it is part of the life process. Although she was still filled with great sorrow for her son, she could now accept his death and laid the boy's body to rest. Kisagotami would come become a disciple of the Buddha, and she went on to share her experience of losing a child in the form of powerful poetry.

Suppose it so happened that a child dies before the parent. It is not something we want to see, but if such a thing did happen, how does one go beyond this grief?

When we talk about going beyond something, it does not mean forgetting about it. One cannot forget the loss of a child. One cannot say, "It is okay; it is natural." When somebody very precious to you is gone, you cannot forget. But the fact of life is, that which slips beyond the realm of what you call "life" right now, once it crosses the boundary, is not yours anymore. What has happened is a reality. It is not with any insensitivity that I say this, but it is time to accept it the way it is.

The process of acceptance is just this: the logical mind flows in a linear fashion, always in a straight line, but life happens like a river. How does a river happen? A river always happens between two banks. Suppose someone stands on the right bank and says, "I don't like the left bank, it should disappear." If the left bank disappears, the river will disappear, and the right bank will also disappear. If the right bank has to be there, the left bank also has to be there. One wants light without darkness, but could there be light without darkness? Could there be man without woman? Could there be life without death? Would we even have a perspective as to what life is if there was no death? Life is what it is only because death is.

So it is time to look at what we can do with the life that is here. There are so many sons, daughters and grandchildren who have nobody to care for them; there is enough opportunity to express your love and care for them in a million different ways. So if you have a need to find expression for your love and care, please do so. If you don't, your grief will remain bottled all your life.

For one son that you have lost, take up 10 as your own and see that you find full expression to your love and parenthood. You will find that your son becomes a foundation to make your life much more beautiful; you could make your life like that. You have to take that step. Otherwise, you will simply go on with something that you cannot change.

The essence of human life is to strive to change all that can be changed and gracefully accept that which cannot be changed. Coming to terms with the mortal nature of who we are is the most basic requirement for a sensible life.